દિવાળી ની સાફ સફાઈ દરમ્યાન પપ્પા નો જર્જરિત ઝભ્ભો હાથ માં અચાનક આવી ગયો....
હું એ ઝભ્ભો સાથે... સોફા પર બેસી ગયો...અને એ ભૂતકાળ ની દિવાળી....કેવી હતી તેના સંસ્મરણો યાદ કરવા લાગ્યો...
દિવાળી ની આગમન ની તૈયારીઓ ઘર મા કેવી ચાલતી હતી.......
ઘર મા દિવાળી નું વાતવરણ નવરાત્રી સમય થી જામેલું રહેતું..
ઘર ના દરેક સભ્યો ની જરૂરિયાત ધ્યાન મા રાખી...પાપા કોઈ કસર બાકી છોડી ન હતા
હું મોટો થઈ ગયો..હતો...
એટલે પાપા ની દરેક વાત...ને ધ્યાન થી સાંભળતો...અને વિચારતો....
મમ્મી બોલતી.. હવે તમારે કયારે કપડાં સિવડાવવા આપવા ના છે...?
પપ્પા હસ્તા..હસ્તા કહેતા.કબાટ મા આટલા બધા કપડાં તો પડ્યા છે...મારે નવા કપડાં ની શુ જરૂર છે...?
પણ તમારા મોજા અને
અંડર વેર..ફાટી ગયા છે...તે તો ખરીદી લ્યો...હવે..મમ્મી બોલતી..
પાપા..પાછા....હસ્તા હસ્તા જવાબ આપતા અરે ગાંડી...અંદર કોણ જોવા ..આવવાનું છે....લઈ લઇશુ.. શુ ઉતાવળ છે...?
મમ્મી બોલી... પેલા કામવાળા હવે કહે છે..
સાહેબ ના નવા અંડર વેર કયારે લાવો છો ?
બહાર ની દોરી એ સુકવાય એવા પણ નથી રહેવા દીધા..તમે
પાપા ..મમ્મી ને હંમેશા ખિજાવવા ના મૂડ મા જ રેહતા.....
તો તું જ મારા કપડાં ધોતી જા ને....કામવાળા ને શું કામ આપે છે...પાપા હસ્તા.હસ્તા બોલતા..
મમ્મી કહેતી.બધી વાત ને ગમ્મત મા ના લો...
દિવાળી મા કોઈ ના ઘરે જઇએ ત્યાંરે મોજા મા થી પગ નો અંગુઠો તમારો બહાર જોઈ.. ને અમે બધા શરમાઇ જઈએ છીયે...
ઘણી વખત તો..પાછા પગ પર પગ ચઢાવી સ્ટાઇલો મારો છો..
પણ બુટના તળિયા તો ફાટી ગયા હોય છે....એતો તમને ખબર નથી હોતી..
બુટ પોલિશ ની ડબ્બી પણ બે મહિના થી ખાલી થઈ ગઈ છે ..કોરો ગાભો.. મારી ક્યાં સુધી ચલાવવા નું છે.?
બસ કરો ભાગ્યવાન (મમ્મી ને પાપા પ્રેમ થી આ નામે બોલાવતા) તે તો મારા બાળકો ની સામે ..મારી ફિલ્મ ઉતારી નાખી....
મને કરકસર કરવા મા આનંદ આવે છે...મારો સમય હતો.. ત્યાંરે તને ખબર છે..
મારા શોખ વિશે તું જ મારી ટીકા કરતી...હતી
સમય પ્રમાણે વ્યકતી ના જીંદગી પ્રત્યે ના શોખ.. રુચિ..અને અભિગમ બદલાતા રહે છે....
હું શોખ ની વાત નથી કરતી.....મમ્મી બોલી
દાઢી ની બ્લેડ પણ ધાર વગર ની.. વગર શેવિંગ ક્રિમે તમારા ગાલ ઉપર ઘસી..ઘસી.. રોજ લોહી લુવાણ થઈ જાવ છો....
ટૂથ પેસ્ટ નવી પડી હોય તો પણ વેલણ ફેરવી ફેરવી ને પેસ્ટ ને છેલ્લે સુધી ચૂસી લો છો....આ બધું છે શુ ....?
અને અમે બધા ખડખડાટ હસી પડતા પાપા પણ પેટ પકડી હસી પડ્યા...બસ કર...હવે...
એ વખત નું વાતવરણ રમુજી અને કૈક જુદુજ હતું... ..છતાં પણ વાસ્તવિકતા થી દુર નહોતું....
હું ઘણો પ્રયત્ન કરવા જાઉ છું..પણ તેવું વાતવરણ ઘરમાં હું ઉભું નથી કરી શકતો ...
પાપા વિશે મારી કલ્પના ....દેવો થી પણ ઉપર હતી...
જાગતો દેવ તો ઘર મા જ બેઠો હોય છે..અને નાહક ના મંદિર અને ગુરુજી ના આશ્રમ ના પગથિયાં આપણે ઘસીએ છીયે
ગુરુઓ ,બાવા, સાધુ સંત તો..પરિવાર વગર ના છે....તેમને એક પરિવાર ની ભાવના કે જરૂરિયાત વિશે ક્યાંથી ખબર હોય... ?
જ્ઞાન આપવું સહેલું છે....સંસાર રૂપી અગ્નિની મા તપારો ખમીયે પછી...સત્ય નું જ્ઞાન થાય છે...
ભક્તો ના રૂપિયા થી સફેદ ઈસ્ત્રી ટાઈટ કપડાં, ટ્રિમ કરેલ દાઢી ,અને મોંઘી ગાડી મા ફરતા ગુરુજી ને કહો..
કોઈ વખત ST બસ મા મુસાફરી કરો..કોઈ વખત સિટી બસ પકડવા દોટ મુકો..આખર તારીખ મા ઘર ની જરૂરુયાત પુરી કરો....
રૂપિયા કમાવવા માટે ઘણી વખત માન.. સ્વમાન ને પણ ભૂલી જવું પડે છે...
એક વખત સંસાર માંડો આ તમારા જ્ઞાન ની બધી હવા નીકળી જશે....
ભગવાન શ્રી ક્રિષ્ના પણ કહે છે..સાચો સન્યાસી સંસારી છે...બાવા અને ગુરુઓ જે સંસાર થી ભાગ્યા છે..તે લોકો ભાગેડુ ની કક્ષા મા આવે...
થોડી વાર પછી પાપા અને મમ્મી એકલા બેઠા હોય..ત્યારે
હું અંદર ના રૂમ મા તેમનો સંવાદ સંભળાતો હતો....
ડિસેમ્બર.. મા મેડિકલેમ...અને આપણા સંજય ની કોલેજ ની ફી ભરવા ની આવે છે....
કોઈ જગ્યા એ કર કસર કરશું તો આ બધા ખર્ચા ઓ ને પહોંચી શકીશું..
સમાજ મા અને કુટુંબ મા લોકો આપણને માન થી એટલે જ જોવે છે..કે હજુ ભગવાન ની કૃપા થી અને આપણી સમજદારી ને કારણે ..કોઈ પાસે હાથ લંબાવવાની નોબત નથી આવી...
અને જે વ્યકતી જીંદગી મા વિચારી વિચારી પગલા ભરે છે..તે હંમેશા..મુશ્કેલી સામે લડી શકે છે....
પપ્પા હંમેશા કેહતા...ઉદાર બનો..પણ ઉડાઉ ના બનો....
જરૂરિયાત ઘટાડો..અપેક્ષાઓ
તેની...મેળે ઘટી જશે...
ખોટી અપેક્ષાઓ જ દુઃખ નું કારણ છે.. સમાજ અને પરિવાર થી આપણને દુર આપણી ખોટી અપેક્ષાઓ જ લઈ જાય છે..
ભાગ્યવાન..આવનાર..પરિસ્થિતિ
નો સામનો કરવો બહુજ કઠિન હશેે..
બેંક ના વ્યાજદર ઘટતા જાય છે...આપણી પેન્શન વગર
ની નોકરી..છે ..
બચત એજ આપણું માન સ્વમાન છે
દેખાદેખી છોડી..વાસ્તવિક્તા મા મધ્યમ વર્ગે જીવવું જ પડશે....
પાપા ની વાતો સાંભળી..આંખો પાણી થી ભરાઈ ગઈ...હતી
આપણી ખુશીઓ માટે પોતાના મોજ શોખ હસ્તા હસ્તા..ત્યજી દેનાર માઁ બાપ બે શબ્દો કોઈ વખત કહી દે તો મન ઉપર ના લેવું જોઈએ..
દીવાલ ઉપર લટકતા માઁ પપ્પા ના ફોટા સામે જોઈ ભીની આંખે બોલાઈ ગયું...
જાને કહા ગયે વો...દિન..
પાપા..day was gone....
"લાખો લડાવ્યાં લાડ તમને, કોડ સૌ પુરા કર્યા
એ કોડના પુરનારના, કોડને ભૂલશો નહિ"
'Social Media'માથી સાભાર...
